en ik had de zee bevaren
de zee, zo weid
zo diep de zee
ze was zo weid en diep dat het leek of
hij zich niet verplaatste
mijn boot mijn mast mijn zeil, ik -
een roerloos punt in de uitgestrektheid
geen van mijn inspanningen had effect op het oneindige blauw
om mij heen
ik deed alles alleen voor mij
voor niets
voor niets met de wind mee
Dit blog is verhuist: www.jellevandijk.org
vrijdag, november 25, 2005
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten