Vanochtend waren mijn sleutels, portemonnee en mijn fietsleutels ineens WEG. Nergens te bekennen. Niet in het grijze kastje (niet in het eerste, tweede en ook niet in het derde laadje). Niet op tafel. Niet op het randje bij de keuken. Niet op het witte kastje. Niet op de bruine kast. Niet in de grote kast (niet in het papierenbakje niet in de houten bak en niet in de pennenbak). Niet tussen de kussen van de bank. Niet op de grond. Niet op een stoel. Niet in de deur.
Wanhoop stijgt...
Niet in de koelkast. Niet in de keukenkastje. Niet in de bakjes voor de poes. Niet in de krantenbak. Niet in de tuin. Niet in de fietstassen.
Ik M. wakker maken: M! Mijn sleutels en portemonnee en ook mijn fietssleutels: WEG! Nergens te bekennen! (Nee daar heb ik al gekeken nee daar heb ik ook al gekeken nee ik heb echt overal al gekeken!!!)
Paniek
M. Mee naar beneden. Loopt rond. Ziet op de tafel een blauw aardewerken bakje, met daarin: mijn portemonnee, mijn sleutels, mijn fietssleutels.
Het bakje heeft gaatjes onderin, het is eigenlijk voor fruit. Een soort vergiet. Een soort van mijn geheugen dus, eigenlijk...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Hoi Jelle. Ik wist niet dat je een blog had. Nu ik het weet zal ik er zeker vaker naar kijken.
Vrouwen blinken niet overal in uit zoals we weten ;-)Kaartlezen inpakeren blijft lastig, maar zoeken daar in tegen kunnen ze als de beste. Dit schijnt te komen door dat vrouwen een breder blikveld hebben (ze moesten vroeger het kamp in de gaten houden). Mannen daar in tegen hebben een smaller en scherper blikveld (jawel handig voor de jagers dus, maar lastig voor ons in 2007). Dus pas op vrouwen houden je beter in de gaten dan je denkt. Stiekem in je neus peuteren als ze naast je op de bank zit is er echt niet bij!
Een reactie posten