Zo eens in de zoveel jaar verschijnt er een documentaire waarin de kunstmatige intelligentie, weer eens onder het stof vandaan wordt getrokken, een sopje krijgt, met een doekje wordt opgepoetst en met een likkie verf weer als nieuw in de etalage wordt gezet.
Een wetenschapper met streepjesoverhemd, met op een achtergrond mooie klassieke universiteitscampus, dikke brilleglazen over het plakkerige haar, zegt dan bijvoorbeeld iets als: "Ik geloof dat de kinderen van mijn kinderen hun gedachten kunnen downloaden in een computer, en zichzelf op die manier onsterfelijk kunnen maken".
Pim schreef er al eerder over.
En nu is het weer zover, vanavond bij op BBC 2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten