Ik lees nu Saturday, van Ian McEwan.
De hoofdpersoon, een chirurg in London "van na 11 september", vraagt zich op pagina 73 af hoe het komt dat hij zich voelt zoals hij zich voelt. Hij maakt een lijst van gebeurtenissen die hebben bijgedragen aan zijn gemoedstoestand van dat moment. Een mooie oefening in reflectie, die ik ook graag met jullie zou willen uitproberen.
Mijn lijst voor deze Dinsdag:
* Vandaag een flink stuk van een vervelende klus afgekregen.
* Mijn teamleider, een enorme drukke ADHD patient, en ik maakten drukke ADHD-ige grapjes op weg naar de trein.
* In de trein een oude vriend Gert-Jan ontmoet, een leuk weerzien.
* Thuis Jonas weer gezien!
* Een vreselijk verhaal van Mirjam over een collega die van de huisarts verplichte rust moest houden met een verzwikte enkel, maar die het door haar baas en de bedrijfsarts verboden is om zich ziek te melden en nu met verzwikte enkel verplicht met de taxi naar haar werk moet. De eerste dag, die ze al ziek thuis had gezeten, moet ze in het weekend inhalen om toch aan haar uren te komen.
* Mijn Opa, met wie ik overigens helemaal geen sterke band heb, gaat zeer binnenkort dood, mijn moeder belde me daarover.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Mooi boek. Je hebt het nu misschien uit. Hopelijk niet, dan ben je nog aan het genieten. Ik heb de eerste 100 pagina's driemaal opnieuw gelezen. Ik ken niemand die zo mooi Engels schrijf. Ik ben nu trouwens Amsterdam aan het lezen, langzaam en behoedzaam. McEwan was me ooit aangeraden door Francisco Varela, die het plot van Atonement in een EECerige-discussie aanhaalde.
Leuke reflectieoefening.
Je maakt alleen de lijst van gebeurtenissen die hebben bijgedragen aan je gemoedstoestand.
De vraag is nu: Wat is je gemoedstoestand?
Michel
hee rutger, long time no see. hoe is het?
wat was de relatie tussen Atonement en EEC? ik vond dat een van de mooiste boeken die ik ooit las, nou ja van de laatste jaren dan. Heb je ook die met die luchtballon gelezen? beste openingsscene EVER. hoe heet-ie, er is ook een film van.. ik kom er even niet op.
ha ha michel
ja dat is precies de clou. Maar ik denk dat ik mijn gemoedstoestand niet in woorden kan uitdrukken, elk woord zou alleen een beschrijving zijn, die geen recht doet aan zo'n onbestemd gevoel (want het was met name onbestemd, dat kan ik er wel over zeggen). de vraag is of jij toch hetzelfde 'gevoel' kreeg bij de lijst die ik opnoemde, als dat ik had. Dat is dan een bewustzijns-filosofische vraag, natuurlijk. en we kunnen dat niet bij elkaar toetsen zonder weer in woorden te vervallen. dus misschien maar zo laten?
Ha Jelle,
Met ons gaat het heel goed. We doen onze dingen, leven intens en krijgen zo nu en dan een nieuw dochtertje (de teller staat op: 2).
De relatie tussen EEC en Atonement was een charmant ingewikkeld verhaal. Eén van Varela's vrienden heeft er twee geleden in Parijs nog een mooie lecture omheen geweven.
Zie: http://www.comdig2.de/Conf/Varela04/
Scroll naar de bijdrage van Jean-Pierre Dupuy.
Een reactie posten