ja ik ben nu ook cartoonist, maar natuurlijk was ik altijd al een verdediger van het vrije woord en dan in het bijzonder het getekende vrije woord. nooit geen problemen gehad met kuifje in afrika, joop klepzeiker agenda, sjors en sjimmie ouwe stempel. dat is kunst, lieve mensen.
maar serieus: ik wilde dat ik wist hoe mohammed eruit zag, want dan had ik hem getekend. sterker nog, ik ga het doen ook. is dat gevaarlijk? zou ik dat op mijn blog kunnen plaatsen? wat een achterlijkheid, die gekke arabieren, alles direct weer in de fik steken. mijn illusie dat we elkaar ooit nog eens zouden begrijpen is ruw verstoord: ik snap die mensen echt niet en ik wil ze ook niet snappen ook. alsof er in 1400 jaar niets gebeurd is in de wereld? waar waren al die lui toen we aan het ontwikkelen waren? toen we ontdekten dat geloof iets persoonlijks is, dat je voor jezelf behoort te houden? toen satire en spot werd ontdekt als een uitlaatklep, een subtiele en intelligente manier van het uiten van gemeenschappelijk gevoelde emoties?
snappen ze dan niet dat die cartoons over hen gaan, en niet over hun geliefde Mohammed?
ik ben voor de cartoonisten! (mohammed, lelijke grote gok, flinke baard, fanatieke blik in zijn ogen, minderjarige meisjes hangen aan zijn broekspijpen, afijn, vult u maar in, ik doe mee!)
Dit blog is verhuist: www.jellevandijk.org
maandag, februari 06, 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Gevonden! Een stok om de hond mee te slaan! En dezelfde stok wordt gebruik om zowel de westerse hond als de oosterse hond te slaan.
Tijd voor wijze woorden?
"Als de kerkelijke religie zich met behulp van wetgeving en politie tegen het komische wil beschermen, dan kan dat wel goed bedoeld zijn, het is echter zeer de vraag of ze daarbij in laatste instantie wel door werkelijk religieuze motieven gedreven en bepaald wordt. Bovendien doe je het komische onrecht als je het als vijand van het religieuze beschouwt. Net zoals het denken geen vijand is van het religieuze, zo is ook het komische dat niet. Alles, dus ook het denken en humor, staat juist in dienst van het religieuze, als het hogere. Alle religiositeit die aanspraak wil maken op iets uitwendigs, iets in het uiterlijke leven, moet oppassen, moet meer op zichzelf bedacht zijn dan op het komische. Want juist in die situatie is het volkomen terecht dat het komische haar helpt haar ogen te openen voor haar eigen uiterlijk vertoon. Als je het niet verdragen kunt dat anderen lachen om dat wat jou in je binnenste absoluut bezig houdt, dan ontbreekt het je aan werkelijke religieuze innerlijkheid."
Afkomstig uit 'Afsluitend onwetenschappelijk naschrift' van de Deen Søren Kierkegaard, een religieus filosoof.
En voor een serieuze filosofische beschouwing van humor moeten we natuurlijk even naar een van onze zuiderburen luisteren.
We moeten meer lachen.
Pim, zoals Obelix gezegd zou hebben: Rare jongens, die arabieren. :-)
Maar voor een wat seriezere reactie, zie hier.
Dank aan Sander voor het citaat van Kierkegaard. Geeft te denken. Verder is deze kwestie bovenal een politieke kwestie waarin van alles misgaat, zoals vaker in dit domein, omdat er niet goed wordt nagedacht. Zie verder mijn eigen weblog.
Een reactie posten