woensdag 21 september

Woensdag 21 september 2005 is een erg mooie dag, we zitten in een kleine Indian Summer, na een vreselijk slechte zomer met veel regen. Begin september werd het ineens weer mooier, daarna brak de regen een weekje los en nu ineens is het mooi, maar al wel lichtjes herfstig: de zon staat lager aan de hemel wat alles een gouden gloed geeft. Toch is de hemel strakblauw, als op een echte zomerdag. Het is buiten in de zon waarschijnlijk niet koud, maar hier binnen heb ik vanochtend voor het eerst de kachel aangestoken, het is de laatste dagen telkens maar 18 graden en we willen het natuurlijk wel een beetje behaaglijk hebben. De buurman Ko heeft vandaag uitgekozen om zijn dak te schuren met de schuurmachine, maar hij is er nu gelukkig weer mee opgehouden. Ko is dik in de zestig, een echte oude utrechter met een blauw shirtje en een afgezakte spijkerbroek, en korte witte stekelhaartjes. Rustig-an he, roept hij altijd, nou dat advies volgen we dan maar op. Mirjam heeft vorige week nog een paar herfstplantjes in ons kleine tuintje geplant, heide enzo. Tot die tijd was het een zooitje daar, want we waren alleen maar bezig met alle klusjes die binnen moesten gebeuren. Om de babykamer in te richten hebben we de computerkamer ontmanteld en een laptop gekocht, waarop ik nu in de woonkamer dit stukje typ. Alle spullen uit die kamer staan nu in de grote witte kast in de woonkamer. Er staat nu een wieg, die nog van Marrie Timmerman is geweest, een commode, die we ooit op de rommelmarkt in Cuijk hebben gekocht en er hangt een kastje met plankjes, waarop ik mijn verzameling Pinkeltjesboeken heb uitgestalt. Gisteren aten we zuurkool met aardappels, gehakt en appeltjes uit de oven. (en met rozijnen!). De laatste film die we gezien hebben, afgelopen weekend in Springhaver, Un mundo menos peyor, ging over een vrouw die haar verloren gewaande man terug vind in een dorpje. Het speelde in de jaren tachtig. Maar ik was zowel titel als inhoud eigenlijk al weer vergeten (gelukkig wist Mirjam het nog). Pergolesi, ooit eens op cd gebrand voor ons door Utie, klinkt uit de speakers. Afgelopen maandag ben ik nog naar Salsa-les geweest, het wordt steeds ingewikkelder en ik ben er met mijn kop zowiezo niet meer zo bij. Op het werk is alles druk, zoals gewoonlijk, studenten, collega's. Met Pim, Iris en Roel heb ik een praatje voorbereid voor aanstaande vrijdag, over de vraag hoe Embodied Embedded Cognition kan onderzocht worden met hersenscan-technieken. Onze conclusie is eigenlijk dat we scanners nodig hebben die je als een petje op je hoofd kan zetten terwijl je gewoon buiten je gang gaat. Dat moet Peter Hagoort dan maar regelen, die is daar goed in. Gisteren was Annemiek nog op bezoek bij Mirjam, ze hebben lekker in de zon op het terras gezeten bij de Winkel van Sinkel.

Dat is 21 september 2005, ommenabij.