De orde van de Appel

Hallo daar arme Microslaven,

Lieve Microslaven, ik steek jullie een hart onder je riempje. Ja, ik leef met jullie mee, werkelijk waar. Kijk vroeger, toen waren wij ook zo. Vroeger, waren wij net als jullie. Kijk, je weet eigenlijk niet beter he, je raakt eraan gewend, je doet gewoon wat je denkt dat goed is. Ik zei nog tegen mijn vrouw, ik zeg, wij wisten ook niet beter. Wij zijn net als hun geweest. Wij kunnen hun nu niet negatief door het slijm halen. En mijn vrouw zei, schrijf dan wat aardigs voor ze. Steek ze een hart onder hun riempje. Dus dat doe ik dan, want zo ben ik dan ook wel weer. Je gaat je ouwe mede-microslaven natuurlijk niet afvallen he, buddies voor altijd!

Maarja, aan de andere kant, nu ik dus dat leven achter mij gelaten heb, nu ik die stap genomen heb, nu wil ik er eigenlijk ook zo min mogelijk aan herinnerd worden. Ik bedoel, ik weet wel dat jullie het ook niet kunnen helpen, dat je vast zit, in die situatie, maar wij horen nu bij *hun*, snap je, bij die anderen.

En het is zo LEUK hier. We hebben nu echt het gevoel dat we ERBIJ horen. Dat we eindelijk GEACCEPTEERD worden. Dat we al die tijd aan het dwalen waren, maar nu het RECHTE pad gevonden hebben. Eerlijk waar, je vraagt je af: waarom heeft het zo lang geduurd? Waarom nu pas die stap? We zijn terug bij de kudde. Het voelt als, ja, als thuiskomen.

Dus het punt is een beetje, als we nu nog teveel met jullie omgaan, ja, dan zou dat toch een beetje op ons afstralen. Dan zouden ze hier toch misschien een beetje denken: ze zijn het nog, een beetje, ze zijn nog niet echt veranderd. Ze eten van twee walletjes. Ze willen allebei.

Dus ik denk dat jullie het wel een beetje snappen, dat we wat minder contact zullen zoeken de komende tijd. Dat we ook een beetje tijd en ruimte nodig hebben voor onze nieuwe vrienden. Voor onze Apple-buddies, snap je? Dat snappen jullie toch wel?

Jullie zouden vast en zeker het zelfde gedaan hebben. Sterker nog, het kan, het is nog niet te laat. Bevrijd je uit het juk van Bill

Microslaven aller landen, verenigt u!

Het allerbeste,
en veel sterkte

vanaf de nieuwe Ibook G4...

Mede namens mijn vrouw,


Appeltje-Q, over en uit.